Alkoholizm stanowi złożony problem, który dotyka zarówno samej osoby uzależnionej, jak i jego rodziny, która boleśnie odczuwa wszelkie negatywne konsekwencje choroby członka rodziny. Statystyki pokazują, że uzależnienie od alkoholu znacznie częściej dotyka mężczyzn, przez co osobami tkwiącymi w toksycznej relacji są kobiety. Charakteryzując wspólne życie z osobą, u której można domniemywać występowanie choroby alkoholowej, można użyć takie określenia jak: krzywda, cierpienie, żal, nieszczęście. Z kolei piętno, jakie odznaczają przykre doświadczenia są później odczuwalne aż do końca życia.
Mąż alkoholik – Co ma zrobić żona alkoholika?
Wspólne życie codzienne z alkoholikiem u boku nie należy do łatwych. W większości przypadków kobiety odczuwają samotność, brak sił, a także są bardzo nieszczęśliwe. Zazwyczaj kobiecie brakuje wsparcia i poczucia bycia zrozumianą przez partnera. Kobiety także opisują, że są zmęczone, przytłoczone nadmiarem obowiązków i ilością stresu w ich życiu, podają także, że ogólna sytuacja domowa zaczyna je przerastać. Naturalną konsekwencją tego stanu rzeczy jest oddalanie się od siebie obu stron, co często prowadzi do zaburzeń funkcjonowania rodzinnego, a nawet może skutkować rozpadem rodziny. Typowym zachowaniem alkoholika jest oddalanie się od członków rodziny, znajomych i reszty społeczeństwa. Zaczyna zaniedbywać swoje obowiązki, zarówno domowe jak i zawodowe, przy czym jego życie zaczyna przypominać równię pochyłą ku niszczeniu wszystkiego dookoła siebie. Traci przy tym zdrowie, zarówno fizyczne, jak i psychiczne.
Jak powinna postępować żona alkoholika?
Kobieta tkwiąca w związku z osobą uzależnioną powinna:
- Zauważyć problem alkoholowy, a także nazwać go wprost zaburzeniem psychicznym,
- Dostrzec przyczyny, które popychają jej partnera do sięgania po alkohol,
- Spróbować zrozumieć sposób myślenia alkoholika,
- Pogodzić się z istnieniem problemu, a także postępować w taki sposób, aby jej partner również zdał sobie sprawę z powagi sytuacji,
- Wystrzegać się tłumaczenia, usprawiedliwiania i pobłażania alkoholikowi, a także nie powinna przejmować na siebie jego obowiązków,
- Przestać chronić alkoholika przed konsekwencjami jego działań,
- Powinna przestać się obwiniać – choroba jej partnera nie jest winą kobiety,
- Zgłosić się po fachową pomoc do specjalisty,
- Wykazywać się konsekwencją,
- Zmienić priorytety, skupić się na swoim własnym dobru oraz dostatku dzieci, a nie na stałym dogadzaniu alkoholikowi.
Alkoholizm nie jest fanaberią, ani wymysłem osoby uzależnionej. To poważna choroba natury psychicznej i fizycznej, która całkowicie degraduje zarówno organizm, jak i psychikę oraz w negatywny sposób oddziałuje na najbliższe otoczenie alkoholika i jego rodziny. Nieleczony alkoholizm wiąże się z powstawaniem chorób współistniejących, a te, które były obecne jeszcze przed rozwojem uzależnienia ulegają pogłębieniu, czego efektem może być nawet śmierć.
Duże znaczenie ma tutaj odpowiednia motywacja do zmiany postępowania i myślenia. Prawda jest taka, że partnerka, która nie ma bezpośredniego problemu z alkoholem nie jest do końca w stanie zrozumieć chorego partnera. Mimo, iż przebywa z nim na co dzień i widzi jego zachowanie, nie jest wstanie zajrzeć w głąb jego umysłu i poznać mechanizmy nim kierujące, takie jak np. ciągła potrzeba sięgania po alkohol. W większości przypadków kobieta ma przeświadczenie o byciu niekochaną, ciągle słyszy obietnice, których alkoholik nie jest w stanie spełnić. Niestety osoba uzależniona ma jeden cel i nie jest to dotrzymywanie danego słowa. Priorytetem w tym przypadku jest uzyskanie kolejnej dawki substancji psychoaktywnej i jej zażywanie. Reszta jest nieważna. Tym samym alkoholik ma jedną potrzebę i jest to potrzeba picia.
Jak powinna postępować żona alkoholika? – Wspierać, prosić czy zostawić?
Współczesna medycyna, psychiatra i psychologia daje liczne publikacje na temat alkoholizmu, prowadzone są różnego rodzaju kampanie społeczne w tym aspekcie, a także działają różne fundacje i stowarzyszenia pomagające alkoholikom i ich bliskim, to jednak w dalszym ciągu społeczeństwo wykazuje minimalną wiedzę w tym zakresie, co skutkuje faktem, iż rodzina nie wie, w jaki sposób ma postępować ze swoim uzależnionym bliskim. Partnerki z reguły doświadczają niepewności – czy lepiej odejść i zostawić, czy zostać i próbować „jakoś” to naprawić. Oczywiście warto wspierać najbliższego i pomagać mu wrócić do zdrowia, jednak dopiero wtedy, kiedy on sam zdecyduje się zerwać z nałogiem i samodzielnie dąży do przeprowadzenia zmian w swoim życiu. Inaczej jest w przypadku, kiedy osoba uzależniona odmawia leczenia. Wtedy najlepiej zostawić go samego, oszczędzając sobie zbędnych obietnic bez pokrycia. Zastosowanie terapii wstrząsowej jest często jest najlepszą możliwością, ponieważ za jej pomocom osoba z chorobą alkoholową ma możliwość przemyślenia swojego postępowania, a także może w końcu dostrzec powagę sytuacji, w jakiej się znajduje. Warto odnaleźć w sobie takie zasoby siły, aby podjąć konstruktywne działania.
W tym miejscu należy jeszcze raz podkreślić znaczenie przestania pobłażania, usprawiedliwiania i naprawiania błędów alkoholika. Niestety, tego typu zachowania powtarzane z dobrą intencją wyrządzają więcej szkód, niż pożytku. Często partnerka wstydząc się sytuacji domowej, wyręcza swojego partnera we wszystkim, dając mu tym samem przyzwolenie na trwanie w chorobie alkoholowej.
Strategie dla partnerek
Podejmuj próby rozmów z partnerem. Jeżeli niepokoi Cię zachowanie swojego ukochanego, widzisz, że pije coraz więcej i coraz bardziej się zmienia, znajdź odpowiedni moment i szczerze z nim porozmawiaj. Staraj się być spokojna – krzykiem, płaczem i awantura nic nie osiągniesz. Im szybciej, tym lepiej. Zwlekanie jedynie działa na korzyść już rozwijającego się problemu, pogłębiając go.
Spróbuj uświadomić partnerowi konsekwencje jego postępowania, daj mu możliwość ich poniesienia i podjęcia prób naprawy. Nie tłumacz go w pracy, niech sam zadzwoni i powie, że nie będzie go dzisiaj w firmie. Podczas rozmowy z partnerem wytłumacz mu, jakie szkody wyrządza alkohol, zarówno w aspekcie jego zdrowia, jak i funkcjonowania całej rodziny. Bądź stanowcza i powiedz, jakie konsekwencje poniesie rodzina oraz jaki działania planujesz podjąć, jeśli nie uda się on na leczenie. Możesz mu zaproponować, że pójdziesz razem z nim na spotkanie.
Poproś o pomoc bliską dla siebie osobę, np. mamę lub bliskiego przyjaciela partnera, o ile jest on niepijący. Są to osoby, które mogą pomóc Ci przekonać alkoholika do leczenia lub takie, które udzielą Ci wsparcia w trudnych i kryzysowych sytuacjach.
Zgłoś się do ośrodka leczenia i terapii alkoholizmu. Alkoholik samodzielnie nie wyjdzie z nałogu, potrzebuje specjalisty. Nie zmieni się, jeśli nie będzie w stanie utrzymać abstynencji – tym bardziej, że na każdym rogu znajduje się wiele pokus. Nawet jeśli Twój partner odmawia leczenia, Twoja wizyta w ośrodku nie pójdzie na marne. Specjaliści doradzą, pokażą jakie masz możliwości, udzielą odpowiedniego wsparcia.